Τα πρώτα σημάδια προστατίτιδας. Τι πρέπει να προσέχει ένας άντρας;

Αδυναμία σε άνδρα με προστατίτιδα

Ο όρος "προστατίτιδα" αναφέρεται σε μια χρόνια ή οξεία φλεγμονώδη διαδικασία οποιασδήποτε αιτιολογίας που εμφανίζεται στον προστάτη. Δεδομένου ότι ο προστάτης είναι αποκλειστικά ανδρικό όργανο, η προστατίτιδα αναπτύσσεται μόνο στους άνδρες. Υπάρχουν πολλοί τύποι προστατίτιδας, αλλά κάθε τύπος προστατίτιδας μπορεί να χωριστεί σε οξεία και χρόνια.

Η οξεία προστατίτιδα εμφανίζεται υπό την επίδραση πολλών παραγόντων - παρουσία βακτηρίων, ιών, πρωτόζωων, υπό την επίδραση υποσιτισμού, καθιστικής ζωής, κακών συνηθειών και άλλων. >

Ο προστάτης είναι ένας εξωτερικός εκκριτικός αδένας, δηλαδή το μυστικό που παράγει βγαίνει στο εξωτερικό περιβάλλον. Στον άνθρωπο, ο προστάτης είναι ένα μη ζευγαρωμένο όργανο του οποίου η δραστηριότητα εξαρτάται από τις ανδρικές σεξουαλικές ορμόνες, ιδιαίτερα από τα ανδρογόνα και τις στεροειδείς ορμόνες.

Ο προστάτης βρίσκεται πίσω από την ουροδόχο κύστη και περικλείει το αρχικό τμήμα της ουρήθρας, μέσα στο οποίο ανοίγουν οι πόροι της.

Ο προστάτης οφείλει μια από τις λειτουργίες του ακριβώς στη θέση του - κατά τη διάρκεια μιας στύσης εμποδίζει την έξοδο της ουροδόχου κύστης. Είναι ο προστάτης που ευθύνεται για την αίσθηση του οργασμού, αυτό συμβαίνει λόγω της άφθονης παροχής νεύρων στον αδένα, δηλαδή της νεύρωσης.

θερμοκρασία

Ένα από τα πρώτα σημάδια της οξείας προστατίτιδας, ανεξάρτητα από τα αίτια εμφάνισής της, είναι η αύξηση της θερμοκρασίας. Όπως με κάθε άλλη φλεγμονώδη διαδικασία στο σώμα, η θερμοκρασία αυξάνεται σε υποπυρετικούς αριθμούς - δηλαδή περίπου 37, 5-380ΕΞΩ.

Επιπλέον, όσο πιο έντονη είναι η ανοσολογική απόκριση, δηλαδή η αντίδραση του σώματος, τόσο υψηλότερη ανεβαίνει η θερμοκρασία. Δηλαδή, στην κορύφωση της νόσου, η θερμοκρασία του σώματος μπορεί να ανέβει έως και σαράντα βαθμούς.

Φυσικά, μόνο η αύξηση της θερμοκρασίας δεν μπορεί να υποδηλώνει την εμφάνιση προστατίτιδας.

Συνήθως τα πρώτα συμπτώματα της προστατίτιδας είναι η δυσκολία στην ούρηση με πρόσθετους μύες - οι μύες της κοιλιάς, παραβιάσεις του μηχανισμού της εκσπερμάτισης, κνησμός, κάψιμο και άλλα δυσάρεστα φαινόμενα στο περίνεο ή τα γεννητικά όργανα.

Συχνές εκδρομές στην τουαλέτα

Πρόκειται επίσης για αυξημένη επιθυμία για ούρηση (με μικρή ποσότητα ούρων), αίσθημα «υπολειμμάτων ούρων» μετά την κένωση της ουροδόχου κύστης, δυσάρεστο οργασμό και, κατά συνέπεια, μείωση της λίμπιντο.

Γενική αδυναμία

Όπως με κάθε άλλη φλεγμονώδη νόσο, υπάρχει ένα σύνδρομο μέθης, το οποίο περιλαμβάνει γενική αδυναμία, μειωμένη απόδοση, ναυτία και πιθανώς έμετο.

Υπάρχει επίσης μια διαταραχή του νευρικού συστήματος - κατάθλιψη, ευερεθιστότητα και άλλα.

Τι προκαλεί την προστατίτιδα

Υπάρχουν επίσης παράγοντες που προδιαθέτουν για προστατίτιδα - ορμονική ανισορροπία, όπως ηλικία, παρατεταμένη σεξουαλική αποχή, κάπνισμα, γενική υποθερμία, κατακράτηση κοπράνων, καθιστική ζωή, καθιστική ζωή, υπερθέρμανση, ιστορικό χρόνιας ισχιαλγίας, καταστάσεις ανοσοανεπάρκειας, αλλαγές στο σώμα που σχετίζονται με την ηλικία .

Αξίζει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε έναν τέτοιο προδιαθεσικό παράγοντα όπως οι φλεγμονώδεις παθήσεις των νεφρών και του ουροποιητικού συστήματος, καθώς η μόλυνση μπορεί να εξαπλωθεί προς τα πάνω.

Συμβαίνει ότι η ασθένεια ξεκινά με ουρηθρίτιδα

Το αρχικό στάδιο της προστατίτιδας χαρακτηρίζεται από μια αρκετά τυπική κλινική εικόνα - λήθαργο της ροής των ούρων, συχνή επιθυμία για ούρηση, πυρετός. Πιθανός πόνος στο περίνεο. Συχνά υπάρχει παραβίαση της σεξουαλικής λειτουργίας.

Ωστόσο, η σεξουαλική δυσλειτουργία είναι περισσότερο ψυχολογική πτυχή, φυσιολογικές ή κλινικές εβδομάδες. Η ίδια η διαδικασία της εκσπερμάτισης είτε δεν δίνει καθόλου ευχαρίστηση, είτε προκαλεί ακόμη και πόνο, στον οποίο αναπτύσσεται ένα εξαρτημένο αντανακλαστικό, που οδηγεί σε μείωση της λίμπιντο.

Από καθαρά φυσιολογική άποψη, η προστατίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη ισχύος μόνο σε μεταγενέστερο στάδιο. Το αρχικό στάδιο ονομάζεται επίσης στάδιο των «πρώτων σημείων» - η έναρξη της ούρησης δεν συμβαίνει αμέσως, ως συνήθως, αλλά με μια μικρή καθυστέρηση.

Ο προστάτης είναι ήδη διευρυμένος σε αυτό το στάδιο, αλλά μπορεί ακόμα να γίνει αισθητός χωρίς πόνο. Ταυτόχρονα ψηλαφούνται τα όρια του προστάτη και ψηλαφάται η μεσαία αύλακα - όπως είναι φυσιολογικό. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι το στάδιο των πρώτων σημαδιών μπορεί να διαρκέσει αρκετά - έως και τρία χρόνια.

Οι ασθενείς των ουρολόγων γίνονται όλο και περισσότεροι νέοι τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή, η φλεγμονή του προστάτη «νεώνει». Αυτό οφείλεται στην ανάπτυξη της «εξωφρενικής» αναψυχής - σέρφινγκ, καταδύσεις, σκι και καγιάκ. Με ανεπαρκές φορτίο και πλήρη υποθερμία του σώματος, μπορεί να εμφανιστεί προστατίτιδα.

Και, παραδόξως, ο πολύ «ήσυχος» τρόπος ζωής μπορεί επίσης να προδιαθέσει στην ανάπτυξη προστατίτιδας. Αυτό οφείλεται στη στασιμότητα του αίματος και της λέμφου στη λεκάνη - η καθιστική και καθιστική ζωή δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για την κυκλοφορία του αίματος στα όργανα.

Οι υποθεραπευμένες φλεγμονώδεις ασθένειες, οι οποίες μπορεί να μην σχετίζονται καθόλου με τα πυελικά όργανα, είναι επίσης προδιαθεσικοί παράγοντες για προστατίτιδα. Αυτό συμβαίνει γιατί η μόλυνση (οποιασδήποτε αιτιολογίας) από την πρωτοπαθή εστία μπορεί να εισέλθει στον προστάτη αδένα αιματογενώς ή λεμφογενώς. Με τη συμφόρηση στη λεκάνη, η μόλυνση εγκαθίσταται εκεί και αρχίζει να πολλαπλασιάζεται.

Συμβαίνει επίσης να εμφανίζεται προστατίτιδα λόγω στρες. Το άγχος αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο προστατίτιδας.

ΣΜΝ - «σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα» - μια από τις κύριες αιτίες φλεγμονής του προστάτη. Η γονόρροια προκαλεί σχεδόν πάντα προστατίτιδα εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά.

Ωστόσο, να έχετε κατά νου ότι δεν μπορείτε να πάτε από το ένα άκρο στο άλλο. Με την παρατεταμένη σεξουαλική αποχή, σχηματίζεται και πάλι στασιμότητα του αίματος και της λέμφου στα όργανα της πυέλου, ένα μυστικό λιμνάζει στον προστάτη, που οδηγεί σε προστατίτιδα.

Η πρόγνωση για έγκαιρη ανίχνευση και επαρκή θεραπεία αυτής της ασθένειας είναι ευνοϊκή, ωστόσο, εάν η ασθένεια αφεθεί στην τύχη, είναι δυνατός ο χρονισμός της ή η προσθήκη δευτερογενούς μόλυνσης, η οποία θα οδηγήσει σε μάλλον θλιβερές συνέπειες.